Peter R. de Vries had dit weekend een slechte vliegervaring met Transavia, hij zat klem in een te krappe stoel. Op twitter ging hij hierover los, Radio 538 beede hem vanochtend hierover, en Mediacourant heeft dit vervolgens weer uitgetypt.

Leest u mee: “Ik zat ergens achterin. Ik had nog geprobeerd om een stoel bij de nooduitgang of vooraan te krijgen, maar die waren allemaal vergeven en toen kreeg ik ook nog een middenstoel. Toen zat ik werkelijk als een sardientje in een blik ingeklemd. Niet normaal meer eigenlijk. Het was maar twee uur, dus het was vol te houden, maar ik had wel het gevoel van: tjongejonge, dat dit is toegestaan en dat dit geoorloofd is. Als je ziet waar we in Nederland allemaal over vallen en waar je als bedrijf allemaal aan moet voldoen. Als op je kantoor een stoel niet helemaal ergonomisch staat afgesteld, heb je de arbeidsinspectie meteen in je nek en in een vliegtuig mag je kennelijk mensen als haringen in een ton proppen.”
Peet gaat nog even verder: “Ik zat werkelijk echt helemaal klem, echt helemaal vast. Ik dacht ook: stel dat er wat gebeurt, hoe moet dat dan? Maar nee, jongens, ik ben niet abnormaal lang. Ik geef onmiddellijk toe dat ik niet klein ben, maar ik ben 1 meter 91. Dat is natuurlijk vandaag de dag helemaal niet absurd. Kijk, Frank is over de twee meter en daar is natuurlijk geen kruid tegen gewassen, dat begrijp ik, maar 1 meter 91… Dat moet kunnen. Ik vind dus echt dat die vliegtuigmaatschappijen helemaal doorslaan met die stoeltjes. Je krijgt natuurlijk ook helemaal niets te eten en te drinken, maar ze komen dan wel langs met zo’n karretje. In de haast was ik vergeten wat geld apart te houden, dus mijn portemonnee zat in de tas die in zo’n propvol bagagerek daarboven zat. Ik zat zo ingeklemd in die stoel in het midden dat ik er niet uit kon om dat geld te pakken natuurlijk. Het was een martelreis, jongens.”